بعد از زلزله ي 1996 نورث ريج معلوم شد كه عامل ريزش بسياري از ساختمان ها و سازه هاي فلزي شكست در اتصالات جوشي سازه بوده است. مطالعات گسترده اي در رابطه با طراحي اتصالات جديد و افزايش كيفيت جوش صورت گرفت و به صورت استانداردهاي لازم الاجرا ارائه گرديد. در اين پژوهش استانداردهاي AISC، FEMA و AWS در مورد جوشكاري سازه هاي فلزي در آمريكا با مبحث 10 از مقررات ملي ساختمان (طرح و اجراي ساختمان هاي فولادي ايران) و استاندارد 2800 زلزله ايران مقايسه شده است. همچنين نقشه هاي سازه اي تعدادي از ساختمان هاي اسكلت فلزي مورد بررسي قرار گرفته است و با عكس برداري از سازه هاي فولادي در حال ساخت، شيوه ي جوشكاري و نوع اتصالات به كار رفته در آن ها با ديگر استانداردهاي جهاني مقايسه شده است. اين پژوهش نشان داد جوش ها و اتصالاتي كه به عنوان جوش هاي حساس در سازه هاي مقاوم به زلزله شناخته مي شوند، اصولاً در نقشه هاي سازه اي مطرح نمي شوند و نوع طراحي جوش هاي به كار رفته در آن ها نيز ً كاملا متفاوت با طراحي ساير استانداردهاي جهاني است.